Հաճախ տրվող հարցեր գինեկոլոգին. izmirlianmedicalcenter.com

1. Առավել հաճախ ի՞նչ խնդիրներով են կանայք դիմում գինեկոլոգին:

Կապված տարիքային խմբից կնոջը հուզող խնդիրները տարբեր են։ Երիտասարդ տարիքում հիմնականում դիմում են դաշտանային ցիկլի խանգարումների գանգատով, դիմում են պարզելու արդյոք մաշկի խնդիրները կապված են գինեկոլոգիական խնդիրների հետ։

Վերարտադրողական տարիքում հարցերը հիմնականում կապված են հղիության հետ՝ ինչպես պաշտպանվել, ինչպես նախապատրաստվել հղիությանը, անվտանդ ընդհատել անցանկալի հղիությունը։

Դաշտանադադարի տարիքի կանայք դիմում են դաշտանայաին ցիկլի խանգարումներով, արգանդի իջեցման հետ կապված խնդիրներով և այլն։

2. Որքա՞ն հաճախ այցելել գինեկոլոգին

Դա ևս կախված է տարիքային խմբից։  Գանգատներ չլինելու դեպքում, նախորդ այցի տվյալներ նորմալ լինելու պարագայում խորհուրդ է տրվում այցելել գինեկոլոգին տարին մեկ անգամ։
 Գանգատի դեպքում անհրաժեշտ է դիմել անմիջապես։ Պետք է հիշել, որ վաղ ախտորոշված խնդիրը ավելի հեշտ է լուծել, առավել ևս, որ շատ հիվանդություններ հատկապես սկզբնական շրջանում ընթանում են առանց կլինիկական արտահայտումների։

3. Ի՞նչ լուրջ խնդիր կարող է պատճառ լինել արտահերթ դիմելու գնեկոլոգի խորհրդատվության:

Արտահերթ այցի համար պատճառ են որովայնի ստորին հատվածում ցավը, դաշտանային ցիկլի խանգարումը / ուշացումներ և հակառակը սպասվածից շուտ սկված դաշտան, առատ երկարատև դաշտան, քիչ քանակի դաշտան/, դաշտանից դուրս արյունային արտադրության առկայությանը, արյունային արտադրությունը դաշտանադադարում, քոր, արտադրություն սեռական ուղիներից, ցավ սեռական հարաբերության ժամանակ և այլն։

4. Որքանո՞վ է կինը գինեկոլոգիական խնդիրների ժամանակ հոգեբանական օգնության կարիք ունենում:

Գինեկոլոգիական խնդիրներ  ունեցող կանանց մեջ չափազանց շատ են հոգեբանական օգնության  կարիք ունեցողները։ Գինեկոլոգը նեղ մասնագիտական բուժումից զատ մեծ ջանք և ժամանակ է ծախսում հոգեբանական խնդիրները լուծելու համար։ Կարծում եմ կանայք ընտրելով իրենց գինեկոլոգին առաջնորդվում են նաև նրանով, թե որքանով է տվյալ բժիշկը օգնում իրենց նման հարցերում։

5. Կանանց կանխարգելիչ ի՞նչ հետազոտություններ են անհրաժեշտ և ի՞նչ հաճախականությամբ:

Ուլտրաձայնային հետազոտություն, հեշտոցից միկրոսկոպիկ հետազոտություն, արգանդի պարանոցի բջջաբանական հետազոտություն, որոնց հաճախականությունը կախված է տարիքից և նախորդ հետազոտությունների արդյունքներից։

6. Որքա՞ն հաճախ պետք է կատարել հեշտոցի քսուկի հետազոտություն վարակների հանդեպ:

Երիտասարդ, ակտիվ սեռական կյանքով ապրող կինը՝  տարին մեկ-երկու անգամ, նախադաշտանադադարում կամ դաշտանադադարում գտնվող կինը՝ կարծում եմ ըստ գանգատների ։ Անպայման նշված հետազոտությունները պետք է կատարի հղիություն պլանավորող կինը։

7. Կարելի՞ է ինտիմ հիգիենայի համար օգտագործել հակաբակտերիալ օճառներ:

Ո՛չ, կանոնավոր օգտագործել հակաբակտերիալ օճառ կամ որևէ այլ հակաբակտերիալ միջոց  ցանկալի չէ / խախտվում է մաշկում լորձաթաղանթի նորմալ ֆլորան, ստեղծվում են միկրոօրգանիզմների ռեզիստենտ ձևեր/։

8. Ո՞վ է գինեկոլոգ-էնդոկրինոլոգը, ո՞ր հիվանդությունների դեպքում դիմել:

Գինեկոլոգ-էնդոկրինոլոգը , որը զբաղվում է այն գինեկոլոգիական հիվանդությունների ախտորոշմամբ և բուժմամբ, որոնք առաջանում են հորմոնալ դիսբալանսից, էնդոկրին համակարգի աշխատանքի խանգարումից։
Ձվարանները էնդոկրին օրգան են, իսկ արգանդը տարբեր էնդոկրին օրգանների թիրախ, ուստի գինեկոլոգը  ամեն դեպքում առնչվում է էնդոկրին խնդիրների հետ։
Գինեկոլոգ- էնդոկրինոլոգին պետք է դիմել, երբ կա սեռական հասունացման հետ կապված խնդիրներ, դաշտանայաին ցիկլի խանգարումներ, չբերություն, կլիմակտերի համախտանիշ և այլն։

9. Ի՞նչ է գենիտալ ինֆանտիլիզմը։

Գենիտալ ինֆանտիլիզմն այն է, երբ  կանացի սեռական  օրգանների թերզարգացումն է և թեր ֆունկցիան։ Ախտորոշվում է 14-ից-15 տարեկանում, արտահայտվում առաջին դաշտանի ուշացումով, դաշտանի ցավոտությամբ, արգանդի փոքր չափերով, կրծքագեղձերի և արտաքին սեռական օրգանների թեր զարգացումներով։

10. Եթե կնոջ մոտ հեռացված են ձվարանները, որքանո՞վ դա կարող է անդրադառնալ հորմոնալ կարգավիճակի վրա:

Ձվարանների հեռացումն անպայման անդրադառնում է կնոջ հորմոնալ վիճակի վրա, որովհետև ձվարանները հորմոնալ օրգան են, և քանի որ օրգանիզմում բոլոր հորմոնները աշխատում են փողկապակցված։
Կարևոր է, թե որ տարիքում է հեռացրել ձվարանը, հեռացվել է մեկ կամ թե երկու ձվարանները։ Վիրահատություններից հետո անհրաժեշտ է հսկողություն, հորմոնալ կարգավիճակի որոշում, անհրաժեշտության դեպքում շտկում ։
Վերարտադրողական տարիքում ձվարանների հեռացումը  ընթանում է բավականին ծանր և ունենում է  ծանր հետևանքներ։

11. Ի՞նչ պատճառներով կարող են լինել դաշտանային ցիկլի խանգարումներ, այդ թվում` ուշացումներ:

Պատճառները տարբեր են՝ բորբոքային խնդիրները, որոնք հատկապես երկարատև լինելու դեպքում բերում են ձվարանների ֆունկցիոնալ խանգարման, հորմոնալ խնդիրները,/ հիպոֆիզի, վահանաձև գեղձի, մակերիկամների, ձվարանների ֆունկցիայի խախտումները/։

12. Ցավ դաշտանի ժամանակ. դա նորմա՞լ է:

Դաշտանը հաճախ զուգորդվում է որոշակի տհաճ ախտանիշներով /սրտխառնոց, ախորժակի փոփոխություն, տրամադրության փոփոխություն, ցավ, ծանրության զգացում որովայնի շրջանում/, միայն  կանաց 25 տոկոսը չի նշում ոչ մի բացասական զգացողություն։
Նորմայում ցավը դաշտանի ժամանակ արգանդի կծկանքների հետևանք է, ավելի շատ անհանգստացնում է աղջիկներին և չծննդաբերած կանանց։ Եթե ցավը քիչ արտահայտված է չի խանգարում առօրյա կյանքին կարելի է չանհանգստանալ։ Արտահայտված ցավը դաշտանի ժամանակ կարող է կապված լինել արգանդի ոչ նորմալ դիրքի հետ, էնդոմետրիոզի հետ, գինեկոլոգիական այլ հիվանդությունների հետ։

13. Դեղորայքային արհեստական վիժումն ազդո՞ւմ է կնոջ առողջության վրա, եթե` այո, ինչպե՞ս:

Հղիության արհեստական ընդհատումը չի կարող չազդել կնոջ առողջության վրա, պարզապես դեղորայքային ընդհատումը ճիշտ կատարելու դեպքում բարդությունների առաջացման վտանգը ավելի քիչ է /չկա արգանդի պարանոցի և արգանդի խոռոչի մեխանիկական վնասում, բորբոքային խնդիրների առացման վտանգը քիչ է/։

14. Ի՞նչ վտանգ են պարունակում վերարտադրողական համակարգի բորբոքական հիվանդությունները:

Բորբոքային հիվանդությունը պարունակում է մի շարք վտանգներ, առաջացնում է դաշտանային ցիկլի խանգարումներ, չբերություն, վիժումներ, չզարգացող հղիություններ և վաղաժամ ծննդաբերություններ։

15. Ի՞նչ խորհուրդ կտաք այն կանանց, ովքեր երկար տարիներ բուժվում են սեռական օրգանների բորբոքային  հիվանդությունների դեմ:

Շատ կանայք, իրոք, երկար տարիներ բուժվում են բորբոքային հիվանդությունների դեմ և անարդյունք ։
Ցավոք շատ դեպքերում կատարվող բուժումը ոչ ադեկվատ է և որոշ դեպքերում էլ ոչ ցուցված/ կարծում եմ լինում են չախտորոշված գինեկոլոգիական հիվանդություններ/։

16. Ուրոգենիտալ ի՞նչ վարակներ կան:

Ուրոգենիտալ վարակները դա սեռական ճանապարհով փոխանցվող հիվանդություններն են։ Նշեմ նրանցից որոշը․ տրիխոմոնիազ, ուրեոպազմոս, միկոպլազմոսներ, խլամիդիոսներ և այլն։

17. Ի՞նչ է պապիլոմավիրուսը:

Պապիլոմավիրուսնները վիրուսների խումբ է, որն ունի շատ տարբեր շտամեր /սեռոտիպեր/։ Շտամերից որոշը անվտանգ են, որոշները առաջացնում են բարորակ գոյացություններ՝ կոնդիլոմաներ և որոշ շտամերը ունեն օնկոգեն հատկություններ և առաջացնում են արգանդի պարանոցի քաղցկեղ;

18. Կարո՞ղ են ուրոգենիտալ վարակներն անցնել շփման-կենցաղային ճանապարհով:

Այո, տեսականորեն  հնարավոր է, բայց պրակտիկորեն՝ հազվադեպ: Նման ճանապարհով վարակում կարող է լինել սանիտարահիգենիկ կոպիտ խախտումների դեպքում։

19. Հատկապես ո՞ր խնդիրներն են բերում անպտղության:

Անպտղության բերող խնդիրներից է բորբոքային հիվանդությունները, սեռավարակները, որոնց արդյունքում կարող է առաջանալ արգանդի լորձաթաղանթի քրոնիկ բորբոքում կամ արգանդային փողերի անանցելիություն, տարբեր հորմոնալ խնդիրների, որոնց արդյունքում առաջանում է անօվուլյացիա / ձվազատման բացակայությունը/, նախկինում կրած վիրահատությունները, որոնց արդյունքում առաջանում է կպումային պրոցես կամ տուժում է ձվարանային ռեզերվը։

20. Ե՞րբ անհանգստանալ անպտղության համար:

Անպտղության մասին խոսում ենք մեկ տարի առանց պաշտպանվելու կանոնավոր սեռական կյանքի ընթացքում հղիության բացակայության դեպքում:

21. Ի՞նչ մասնագետների այցելել պլանային հղիությունից առաջ:

Հղիություն պլանավորելիս անհրաժեշտ է հետազոտել կնոջը՝ նպատակ ունենալով հայտնաբերել և բուժել այն հիվանդությունները, որոնք կարող են բացասական անդրադառնալ պտղի  կամ հղիության նորմալ ընթացքի վրա:
Կնոջ օրգանիզմում բոլոր կենսական կարևոր օրգանները հղիության ընթացքում կրում են բավականին մեծ ծանրաբեռնվածություն։ Հղիություն պլանավորելիս նախևառաջ պետք է այցելել գինեկոլոգի, որը կնշանակի պարտադիր հետազոտությունները, և ուսումնասիրելով կոնկրետ տվյալ կնոջ պատմությունը, տարած հիվանդությունները, վիրահատությունները կորոշի այլ հետազոտությունների անհրաժեշտությունը, այլ նեղ մասնագետների խորհրդատվության անհրաժեշտությունը։

22. Չբուժված վարակների առկայությամբ հղիանալու դեպքում ի՞նչ անել:

Ճիշտ է պլանավորել հղիությունը և նախօրոք հետազոտվել՝ չլինի ինֆեկցիա, որը պատճառ դառնա պտղի մոտ խնդիրների կամ հղիության ընդհատմանը։ Կախված ինֆեկցիայի տիպից հղիության համապատասխան ժամկետներում կատարվում է համապատասխան բուժում։

23. Ի՞նչ է ձվարանի կիստան և որո՞նք են առաջացման պատճառները:

Ձվարանի կիստան ձվարանում առաջացած նորագոյացություն է, որը իրենից ներկայացնում է խոռոչ տարբեր չափերի և տարբեր պարունակության / համասեռ հեղուկ, ճարպ, արյուն, շոկոլոդանման հեղուկ/:  Առաջացման պայմանները տարբեր են։

24. Կլինիկորեն ինչպե՞ս է դրսևորվում ձվարանի կիստան:

Ձվարանի կիստան կարող է դրսևորվել ցավով, ծանրության զգացումով որովայնի շրջանում, դաշտանային ցիկլի խանգարումով և լինել անպտղության պատճառ:  Շատ դեպքերում կիստան կարող է որևէ դրսևորում չունենալ և պատահական հայտնաբերվել սոնոգրաֆիկ քննության ժամանակ։

25. Ի՞նչ է արգանդի վզիկի էրոզիան և ինչո՞ւ է առաջանում:

Էրոզիան դա արգանդի պարանոցին առավել հաճախ հանդիպող հիվանդություններից է:  Հայտնաբերվում է հայլիներով զննման ժամանակ, որպես արգանդի պարանոցի վերքային մակերես, հիմնականում արգանդի պարանոցի բորբոքման կամ տրավմայի հետևանք են։

26.  Ինչո՞վ է վտանգավոր արգանդի էրոզիան:

Արգանդի պարանոցի էրոզիան երկար ժամանակ կարող է չունենալ կլինիկական արտահայտում, սակայն լինելով արգանդի պարանոցի ֆոնային հիվանդություն ժամանակին չախտորոշվելու և ադեկվատ չբուժվելու դեպքում պատճառ դառնալ նախաքաղցկեղի կամ քաղցկեղի:

27.  Ի՞նչ է էնդոմետրիոզը, և ի՞նչն է առաջացման պատճառը:

Էնդոմետրիոզը տարածված հիվանդություն է, որի դեպքում արգանդի լորձաթաղանթի / էնդոմետրիումի/ բջիջները աճում են լորձաթաղանթից դուրս/ արգանդի մկանի հաստության մեջ, ձվարանում, կոնքի որովայնամզին, արգանդի պարանոցում, աղիքի մակերեսին, հետվիրահատակն սպի շրջանում/ և առաջացած օջախներում կատարվում են ամենամսյա նույն փոփոխությունները ինչ-որ նորմալ լորձաթաղանթում: Պատճառները բազմաթիվ են՝ հորմոնալ, իմուն համակարգերում փոփոխությունները և  ժառանգականությունը։

28.  Կլինիկորեն ինչպե՞ս է դրսևորվում էնդոմետրիոզը:

Դրսևորում է կախված է օջախի տեղեկայումից ՝ լինում է ցավ, / ցիկլիկ բնույթի դաշտանի ժամանակ/, առատ դաշտան, նախա և հետ դաշտանային քսվող արտադրություն, չբերություն: Կարող է չդրսևորվել ոչ ռեպրոդուկտիվ տարիքի կանանց մոտ։

29.  Ի՞նչ է արգանդի արտանկումը և հեշտոցի արտանկումը:

Արգանդի և հեշտոցի պատերի իջեցումը և արտանկումը դա այդ օրգանների ոչ ճիշտ անատոմիական դիրքն է կոնքի խոռոչում, կապված փոքր կոնքի մկաններին և կապանների թուլության հետ:

30.  Ի՞նչ է արգանդի թեքումը:

Արգանդը գտնվում է փոքր կոնքի խոռոչի կենտրոնում միզապարկի և ուղիղ աղու միջև: Նորմայում արգանդի մարմինը թեքված է առաջ և հնարավոր է արգանդի մարմինը թեքված լինի հետ, աջ կամ ձախ։ Քիչ արտահայտված հետթեքվածությունը կարող է լինել ի ծնե և չզուգորդվել որևէ գանգատներով և խնդիրներով։ Դիրքի փոփոխությունը կարող է լինել հետևանք փոքր կոնքի կպումային կամ բորբոքային  պրոցեսների, էնդոմետրոզի, նախկինում տարած վիրահատությունների։

31.  Ի՞նչ պատճառներից է առաջանում արգանդի ուռուցքը:

Առաջացման պատճառները տարբեր են, պարանոցի ուռուցքի պատճառը հիմնականում պապիլոմավիրուսի  օնկոգեն  շտամերով ախտահարումն է, ռիսկի գործոններից է սեռական կյանքի վաղ սկիզբը, սեռական զուգընկերների հաճախակի փոփոխությունները, տարբեր սեռավարակները, ծխելը և այլն։ Արգանդի լորձաթաղանթի ուռուցքների պատճառը  օրգանիզմում հիպերէստրոգենեմիան է /բացարձակ  կամ հարաբերական /։ Ռիսկի գործոններն են՝ լորձաթաղանթի չախտորոշված և չբուժված գերաճները, էնդոկրին խնդիրների առկայությունը, ճարպակալումը և ժառանգական նախատրամադրվածությունը:

32.  Արգանդի ո՞ր ուռուցքներն են բարորակ:

Միոմաները, ֆիբրոմաները արգանդի բարորակ ուռուցքներ են:

33.  Կլինիկորեն ինչպե՞ս են արտահայտվում արգանդի բարորակ ուռուցքները:

Միոմաների դրսևորումները կախված են չափերից և տեղակայումից, սակայն անգամ  հնարավոր է մեծ հանգույցների  դեպքում որևէ կերպ չդրսևորվեն: Միոմաները առաջացնում են այնպիսի գանգատներ, ինչպիսիք են ցավ, ծանրության զգացում, առատ երակարատև դաշտան, ացիկլիկ արյունահոսություն և այլն։

34.  Կարո՞ղ են արգանդի բարորակ ուռուցքները վերափոխվել չարորակի:

Եթե խոսքը արգանդի բարորակ ուռուցքներից միոմաների մասին է՝ ոչ:

35.  Ո՞ր ախտանիշներն են չարորակ ուռուցքի ահազանգ:

Շատ անգամ այդ ախտանիշները սպեցիֆիկ չեն: Ախտանիշներից  է՝ առատ երակարատև դաշտանը, ացիկլիկ արյունային արտադրությունը, արյունային արտադրությունը սեռական հարաբերությունից հետո և անգամ քիչ քանակի արյունային արտադրությունը դաշտանադադարում գտնվող կնոջ մոտ։

36. Որո՞նք են արգանդի չարորակ ուռուցքի ռիսկի գործոնները:

Ռիսկի գործոններ են սեռական կյանքի վաղ սկիզբը, սեռական զուգընկերների մեծ քանակությունը, սեռական ճանապարհով փոխանցվող հիվանդությունների առկայությունը, մարդու պաիլոմավիրուսի օնկոգեն տիպերով վարակվածությունը:

37. Ի՞նչ է արգանդի վզիկի դիսպլազիան և ինչո՞վ է վտանգավոր:

Արգանդի պարանոցի դիսպլազիան նախաքաղցկեղային հիվանդություն է, որի առաջացման  գլխավոր պատճառներից է ՝ պապիլոմավիրուսի բարձր օնկոգեն տիպերով վարակվածությունը ։ Չարոչակացման ռիսկը բարձրանում է պապիլոմավիրուսի համակցման դեպքում  այլ ինֆեկցիոն ագենտների, վիրուսների հետ և ժառանգական նախատրամադրվածության դեպքում: Դիսպլազիաներից խոսում ենք հիմնվելով արգանդի պարանոցի բջջաբանական կամ հյուսվածքաբանական հետազոտությունների արդյունքների վրա։ Պարանոցի դիսպլազիաները պահանջում են ճշգրիտ հսկողություն  և բուժում։

38.  Ի՞նչ է նախաքաղցկեղային վիճակը, ինչպե՞ս է դրսևորվում և ինչպե՞ս հայտնաբերել:

Նախաքաղցկեղային վիճակը  այն հիվանդություններն են, որոնց հիման վրա հնարավոր է չարոչակ նորագոյացության առաջացումն ու զարգացումը: Նրանցից են արգանդի պարանոցի դիսպլազիաները, լեյկոպլակիաները, կոնդիլոմաները, պարանոցի և արգանդի լորձաթաղանթի որոշակի տեսակները, լորձաթաղանթի ատիպիկ գերաճները, ձվարանի կիստոմաները։ Ախտանիշներ շատ անգամ չեն լինում, կամ նրանք սպեցիֆիկ չեն։ Հայտնաբերվում են գինեկոլոգիական զննման ժամանակ, ուլտրաձայնային հետազոտությամբ, պարանոցի կամ արագանդի խոռոչից ասպիրատի բջջաբանական, հյուսվածքաբանական քննությամբ։

39.  Ի՞նչ է կոչվում արգանդի զարկերակի էմբոլիզացիան:

Դա  արգանդիմիոմայի բուժման  ժամանակակից մեթոդներից է։ Կատարվում է անոթային վիրաբույժների կողմից, որոնք փակում են արյան հոսքը միոմատոզ հանգույցը սնուցող անոթում, ինչն էլ բերում է հանգույցի մեռուկացմանը, չափերով փոքրացմանը։ Այս մեթոդը կարևոր է հատկապես ռեպրոդուկտիվ տարիքում, երբ անհրաժեշտ է պահպանել արգանդը։

«Իզմիրլյան» ԲԿ գինեկոլոգ՝ Լուսինե Տիտիրյան

Հարցեր, պատասխաններ, մեկնաբանություններ